ในคืนที่เงียบงันก็พลันมีแสงไฟ
จากเทียนเล่มน้อยที่ส่องแสงมา
ลอดผ่านชายคาห้องเก่าทรุดโทรม
ซุกซ่อนความหมองเสียงสะอื้นระงม
เพียงหญิงสาวงามในป่าราตรี
นั่งอิงพิงฝาอาลัยทอดกาย
เหมือนทั้งชีวิตเธอสูญสลาย
ฝันที่เธอนั้นเคยวาดไว้
ใครนะทำให้เธอเศร้าหมอง
เมื่อวานยังเต้นระบำเริงร่า แล้วใย
วันนี้จึงมีน้ำตาด้วยเหตุใด
ชุดเจ้าสาวสีขาวที่เธอใส่ ยังสะท้อนแสงเทียน
น้ำตายังหล่นพรั่งพรูหลั่งไหลลาจาก
ดึกยิ่งเศร้าโศกสันต์ขึ้นไปมาก
เจ้าบ่าวเธอไปไหนทำไมไม่มาเอ่ยคำรัก
ไหนว่าเธอมีค่ามากนัก
วันนี้เธอควรงามเฉิดฉาย
แต่คล้ายเหมือนเธอกำลังฟั่นเฟือน
เพียงหญิงสาวงามในป่าราตรี
นั่งอิงพิงฝาอาลัยทอดกาย
เหมือนทั้งชีวิตเธอสูญสลาย
ฝันที่เธอนั้นเคยวาดไว้
ใครนะทำให้เธอเศร้าหมอง
เมื่อวานยังเต้นระบำเริงร่า แล้วใย
วันนี้จึงมีน้ำตาด้วยเหตุใด
ชุดเจ้าสาวสีขาวที่เธอใส่ ยังสะท้อนแสงเทียน
น้ำตายังหล่นพรั่งพรูหลั่งไหลลาจาก
ดึกยิ่งเศร้าโศกสันต์ขึ้นไปมาก
เจ้าบ่าวเธอไปไหนทำไมไม่มาเอ่ยคำรัก
ไหนว่าเธอมีค่ามากนัก
วันนี้เธอควรงามเฉิดฉาย
แต่คล้ายเหมือนเธอกำลังฟั่นเฟือน
ผ่านไปหลายวันยังอยู่ชุดเดิม
แต่เริ่มเปลี่ยนสีจากขาวเป็นดำ
ลบเลือนร่องรอยที่เคยงดงาม
พ่อแม่ไถ่ถามเธอก็เอาเเต่เฉย
เป็นโลกอีกใบไม่ทันตั้งตัว
โดนทัวร์ประณามฝันจมสูญหาย
ไม่มีใครรู้ว่าเธอเจ็บปวดแค่ไหน
คนที่เอาชีวิตฝากไว้ เขาเข้ามาเพื่อแค่ทำร้าย
สุดท้ายต้องกลายเป็นคนฟั่นเฟือน
เจ้าสาวชุดดำเอ๋ย เจ้าสาวชุดดำเอ๋ย
เจ้าสาวชุดดำเอ๋ย เจ้าสาวชุดดำ